ఇ-విడాకులు

కపిల రాం కుమార్//ఇ-విడాకులు//

అదాలత్ లో అమీనుగా పనిచేసే
అమీరంటే ప్రాణం
మొదటి ములాఖత్ - మొహబత్ గ పరిణామం

మా బాబా ఖాజీ అవటం
నా ప్రతిపాదనపై మోజు పడటం ్
షాదీ జరగటం అంతా ''అల్లా"" దయేననుకున్నాను!
ఏ దౌలత్ ఆశించకుండానే నిఖా ..
అన్ని సౌలత్ లతో బొంబాయి కాపురం!

>>>

ఇద్దరు పిల్లల తరువాత
అమీరులో మార్పు
సెల్ ఫోన్లో స్నేహాలు, ముదురు దోస్తుల్తో కహానీలు!
''నిఖా"" నాటి ''వాదా" లు మరచి
ఆస్తుల పై కన్ను - నా వంటిపై దెబ్బ పడటం షురూ అయింది!
ముసీబత్ నుండి రక్షణకు చట్టాన్ని ఆశ్రయించాను.
కాని..చట్టాలకు - చుట్టాలకు అతీతం కద సం ప్రదాయం!
నా పోరాటాఅనికి తాత్కాలికంగ అడ్డంకి ఏర్పడింది!
ఒకటే పరేశాను!

>>>

ఒక్ రోజు...
ఒంట్లో బుకారైతే
ఇల్లు కదలలేని నేను మావారితో
''బార్ కా బేకార్ బాత్ " రానన్నాను!
వీలు కాదన్నను!
అదే నాకు సంసారం లో
విఘాతానికి మూలమయింది!
కామం తో నా చెల్లెల్ని తనతో తీసుకు వెళ్ళినంద్కు
మగన్ని నిలదీసినంద్కు
సెల్ ఫోన్లో పిడుగు '' తలాఖ్ ! తలాఖ్ ! తలాఖ్ ! "

>>>

నా నసీబ్ ఇంతేనా? ఖురాం వ్సీయత్ యిదేనా?
ప్రశ్నించుకోవడం దండగ!
నా కావాలన్నా అతను నాకు దక్కడు!
నన్ను వద్దనే వానితో ''రాజీ" యేంది?
సిగ్గు వానికి లేక పోయినా నాకుంది
''బేశరం బద్మాష్ కు చోడ్దేవ్!"
నా కాళ్ళపైన నిలబడే సత్తా ఉన్నపుడు!
యిక షికాయతులు, పంచాయితీలు దండగమారివి!
తకదీర్ ఎలావుంటే అలా జరుగుతుందనుకునే మాయ మాటల కాలం కాదుకదా!
అందుకే నేనూ చెప్పుతో కొట్టినట్టు చెప్పేసా!
'' తలాఖ్ ! తలాఖ్ ! తలాఖ్ ! "
ఎస్.ఎం.ఎస్.లో.

28-8-2012