తెలుగు వెలగాలి

కపిల రాం కుమార్ ||తెలుగు వెలగాలి!

భాష అంతరించిపోతుందనేది
ఒక గ్లోబల్ ప్రచారమైంది!
దానికి కారకులం ప్రేరకులం మనమే!

కమ్మనైన అమ్మా అనే పిలుపును
మమ్మీగా విని ఆనందించడం!
నాన్నగారూ అని పిలిపించుకునే బదులు
డాడీ! పాతకాలపు సారాజాడీగానో

పిలిచినట్లున్నా యెంత ఆనందమో?

మనకు ప్రేమలెక్కువ,
హృదయవిశాలతాయెక్కువే
ఎవరొచ్చినా ఆదరిస్తాం
ఏ మాటనైనా కలుపేసుకుంటాం!
ఆంగ్లం కాని, పార్శీకాని,ఉర్దూ కాని,
తెలుగును పక్కకునెట్టి
అవి ఆక్రమించుకున్నాయి కాబట్టే
తెలుగు మరుగున పడిందని కొందరు
మురుగులో పడిందని కొందరు
అంటున్నారంటే మనమే దానికి బాధ్యులం!

భాషకోసం చదువుకాక,
మార్కులకోసం సంస్కృతం
రాసే వాళ్ళ జ్ఞానమెంతో
తెలియంది కాదు!

ఉభయ భ్ర్ష్టష్టత్వం - ఉప్పరి సన్న్యాసంలా
''న గర్ కా - న ఘాట్ కా" లాగ
ఆంగ్లము రాదు - తెలుగూ రాదు
త్రిశంకు స్ఫర్గంలోకి నెట్టుతుంది మనమే!

సుమతీ శతకం-వేమన శతకం
అటకెక్కించాం! పెద్దబాల శిక్ష
చదవటానికి వెనుకంజ వేస్తాం!
అప్పటి వారి జ్ఞానమంతా అక్కడిదేదని తెలు్సుకోం!

పాత చింతకాయ పచ్చడని నిరాకరించినా
పథ్యానికి మళ్ళీ అదే కావాలి సుమా!
మనం జ్వర పీడితులం
సంజీవనిలాంటి తెలుగు ఔషధం కావాలి

ఎయిడ్స్ కన్నా ఘోరంగా పరభాషా మోజు
మనల్ని కృంగదీస్తుంటే!
రకరకాల బలవర్థక మందులేవీ పనిచేయవు
ప్రాథమికమైం తెలుగును
పునరుద్ధ్రరించకుంటేనే
భావికి తెలుగు వెలుగును సజీవంగా అందించగలం
విశ్వవ్యాప్తంగా తలెత్తుకుని తిరగగలం!
పొరుగు రాష్త్రాల వారు తమ భాషాభివృద్ధికి కృషి చేస్తుంటే
మనం గుడ్లప్పగించి చూస్తున్నామే కాని
అణువంతైనా శ్రద్ధ తీసుకుంటున్నామా
ప్రశ్నించుకుందాం!
భాషాభివృద్ధికి నడుముకట్టుదాం!

కపిల రాం కుమార్