|| జ్ఞాపకాల సోది. 3||

కపిల రాంకుమార్ || జ్ఞాపకాల సోది. 3||

వయసుకు నెచ్చలి
ఉచ్చిలి!
ఉచ్చిలి కాకపోతే యేమిటి
వెంకటచారి యింట్లోకి వెళ్ళినపుడు
పెద్దపనివాడిలా నేను
బాడిశ తీసుకొని
మేడిని చెక్కడం మొదలేసా!
చెక్కిలిపై ముద్దులా (నఖ క్షతాల చందంగా)
అరచేతి బొటనవేలుతో సరాగమాడితే
కళ్ళల్లో నీళ్ళు,
కుయ్యోమంటూ కీచ గొంతు సంగీతం!
15-16 యేండ్ల యెచ్చిడి కదా!
నా కంగాళీకి పరిగెత్తుకొచ్చి
అబ్బాయిగారు మీకెందుకీపని
అని గద్దిస్తూనే, గబ గబా కట్టిన
ఆకు పసరు మంట నషాలనికెక్కింది
పనిలో మెలకువలు నేర్చుకోకుండ
తగుదునమ్మా అని తల దూరిస్తే
యిదుగో యిలాగే శాస్తి జరుగుతుంది!
ప్రతిభ, ఉత్పత్తి, అభ్యాసము లేకపోతే
యే కళ అబ్బదు!
వెంకటాచారి యెన్నేళ్ళుగా వాళ్ళయ్య దగ్గర
నేర్చుకుంటే వచ్చిందో పనితనం!
తనకు మాలిన ధర్మం మొదలు చెడ్డ బేరమన్నట్లు అయింది
అరక పనికి రెందు రోజులు కుంపు పెట్టా
నాన్నగారి చివాట్లు తిన్నా!

2.2.2013 ఉదయం 10.35