కపిల రాంకుమార్ || మినీలు -2 ||
పౌరుషం అనేది
రక్తంలోనే వుంటుంది కాని
పప్పుభోజనం గాడనో, ఉప్పు కారం తినడనో
అనుకుంటే యెలా?
హింసను ప్రేరేపిస్తే
రుధిరయాగమౌతుంది
మా రాతలు సంస్కరణలై
మమతల పూదోటౌటలౌతాయ్!
**
మీసాలకి రంగేస్తే మాత్రం
వంటికి లేని హుందా వస్తుందా?
మీ '' సాలు '' వారసత్వమే కదా
అది మోసాలు చేయకుంటుందా!
తాడిని తన్నేవాడుంటే
వాని తలదన్నే వాడుంతాడని
తెలిసి మసలండి !
లేదా మా క్రోధాగ్నిలో మాడి మసవుతారు!
మమ్మల్ని ఉసికొల్పకండి!
ఉశిళ్ళై మాడి చస్తారు.!
నీ చేతిలో నిప్పు
కొంపలు తగలెట్టడానికే కాదు
కుంభం మెక్కడానికీ ఉపయోగమే
పిచ్చోడి చేతిలోని రాయిలా
అది నిన్నే తన్ని తగలేస్తుంది !
నిప్పుతో తల గోక్కుంటే
యెప్పటికైనా అదేనీ
చివరి స్నేహితురాలు!
**
తిరగబడటానికి దమ్ములేక కాదురా
హింస మా మార్గం కాదు కనుక!
అలా అని చేత ' కాని '' లేనివాళ్ళమైనా
'' చేతకాని వాళ్ళం '' కాదు!
చావుని నవ్వుతూ కూడ
కౌగలించుకోగలవాళ్ళం!
నీలా పారిపోయేవాళం కాదురా!
మా మంచితనాన్ని
అలసత్వం అనుకుంటే పొరపడ్డట్టే!
సామ దాన బేధ దండోపాయాలు
మాకు తెలుసు!
ఊరికే పేట్రేగకు - మరీ పేట్రేగితే
ఆవగింజంత పేడు కూడ నీ పుర్రెలో మిగలదు!
మా ధాటికి - ఖబడ్దార్ !
____________
26.2.2013 సా.4.00
No comments:
Post a Comment