జ్ఞాపకాల సోది - 4

కపిల రాంకుమార్|| జ్ఞాపకాల సోది - 4 ||

ఒక సారి యేమయ్యిందంటే
రోహిణీ కార్తె వచ్చీరాగానే
పొలానికి ఎరువు తోలటం
తప్పని సరి!
నాన్న బండిముందు
నేను బండిమీద
సరిగా నారుమడి దగ్గిరికి రాగానే
బండి రోజా దుగం యెక్కింది కామోసు
ఒరిగి ఎరువు నేలపాలయినప్పుడు
నేను యేడుపు లంకించుకున్నాను
నాన్న అదలించినందుకు కాదు
కాడిగట్టు మడిలో
ఎరువు చిమ్ముతున్న నరసమ్మ
నన్ను చూసి పక్కున నవ్వినందుకు!
'' దాని మొహం కుర్రాళ్ళని చూస్తే అది అంతేలే
ఇంకా నయం రోడ్డుమీద బండి పడలేదుగా ''
నాన్న మాటలు వింటూ,
పొలంలోనేగా, చిమ్ముకుంటె సరిపోద్ది
చీమిడి చీదుకుని,
నరసమ్మ వెపు కోపంగా చూస్తూ
మా పొలం పనికీస్తావుగా
అప్పు్డు చెప్తా నీ పని అని
సైగ చేస్తూ పార అందుకున్నను!
మొగుడు కొట్టినందుకు కాదు,
తోటికోడలు నవ్వినందుకు అంటె
నా బాధలాంటిదే
అని అవగతమయ్యింది!
తపన పడటం సహజమే
తప్పటడుగు నివారణే ముఖ్యం!

3 జనవరి 2013 ఉదయం 5.10